18e-eeuws bovendeur schilderij, grisaille met putti

Deze grisaille op een blauwzwarte ondergrond toont putti die zich bezighouden met de lakenhandel. Op het schilderij is te zien hoe zij laken keuren, vouwen, sjouwen en de rollen opstapelen. In het midden een borstbeeld van Mercurius, de god van de handel.

Dit schilderij, vermoedelijk onderdeel van een interieurbetimmering van een lakengilde is ontstaan in het midden van de achttiende eeuw. De lakengildes hadden om de kwaliteit te bewaken eigen lakenhallen. In de lakenhal kwamen de gouverneurs en staalmeesters van het lakengilde bijeen. De lakenhandelaren leverden hun stoffen af op het voorplein, waar de staalmeesters het keurden. In de grote gildezaal, ook wel Grote Pers genoemd, kregen de balen een loden zegel als waarmerk.

In de stad Leiden, de lakenstad bij uitstek, waren zeven keurhallen voor verschillende stofgroepen. De in 1641 geopende Laecken-Halle (Lakenhal) is hiervan de belangrijkste. Meer dan de helft van de Leidse bevolking was in de 17de eeuw werkzaam in de lakenindustrie.

In de loop van de achttiende eeuw wordt de internationale markt overspoeld door goedkopere stoffen, met name uit Frankrijk. De Leidse textielindustrie richt zich vanaf dan op de binnenlandse markt en de Nederlandse koloniën. Begin negentiende eeuw verandert er veel. Door de introductie van de stoommachine komen arbeiders in grote fabrieken te werken aan mechanische spin- en weefmachines. De gildes zijn opgeheven en de lakenhallen raken in onbruik. Alleen het gebouw waar nu het museum De Lakenhal in is gevestigd blijft bestaan.